กราย

กราย

กราย

[]

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Terminalia nigrovenulosa Pierre ex Laness

ชื่อสามัญ : -

ชื่ออื่นๆ : หางกราย หนามกราย (ไทยภาคกลาง) แนอาม ตานแดง หนองมึงโจ้ แสมดำ ขี้อ้าย (ภาคเหนือ)

ชื่อวงศ์ :COMBRETACEAE

ลักษณะทั่วไป

ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูงประมาณ 13-22 เมตร ลำต้นตรง โคนต้นอ่อนมักมีกิ่งรยางค์ปรากฏ เมื่อสับจะมียางสีแดงส้มชัดเจน

ใบ เป็นใบเดี่ยวรูปมนแกมรูปไข่ ปลายใบแหลมยาว ฐานใบมนหรือสอบเข้าหากันเป็นรูปลิ่ม มีต่อมคู่อยู่ที่ขอบใบเยื้องไปทางโคนใบ ใบอ่อนคลุมด้วยขนสีน้ำตาลอ่อนหนาแน่น และร่วงเมื่อใบมีอายุมากขึ้น
ดอก เป็นช่อมีกิ่งแขนงมาก ขนาด 2.5-5 ซม. ช่อดอกอ่อนคลุมด้วยขนสีน้ำตาลหนาแน่น ดอกสีขาวอมเหลือง มีขนาดเล็กมาก ลักษณะเป็นถ้วยกลีบรองกลีบดอกมีขนสีน้ำตาลปกคลุม ทั้งด้านนอกและด้านใน
ผล เป็นผลแก่ไม่แตกรูปบกระสวย ขอบขนาน มีครีบ 3 ครีบ แต่ละครีบทำมุมเกือบเท่ากัน สีน้ำตาลอ่อน ผิวเกลี้ยง ขนาดของผลรวมทั้งครีบยาว 1.5-2.5 ซม. กว้าง 1-1.5 ซม.

การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้กลางแจ้ง ขยายพันธุ์ด้วยการตอนและเมล็ด

ส่วนที่ใช้ : เปลือก ผล

สรรพคุณ : เปลือก นำมาใช้เป็นยากล่มเสมหะและอาจม คุมธาตุและแก้อุจจาระเป็นฟอง ผล ถ้าเราเกิดอาการท้องร่วงอย่างแรง หรือเป็นบิดให้ทานลูกกรายก็จะหาย

ถิ่นที่อยู่ : ในประเทศมักจะพบต้นกรายอยู่ทางภาคกลางและภาคเหนือ

อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม